شیوه صحیح استمداد از اهل بیت (علیهم السلام) را بفرمایید طوری که پسندیده و از شرک به دور باشد؟
پاسخ:
چون اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام، بزرگترین آیات و مظاهر خداوند هستند (چون تشکیک در مظاهر است، حقیقت پیامبر و اهل بیت، شدیدترین و قوی ترین مظهر است) و ما از آیه به صاحب آیه می رسیم لذا توسل به اهل البیت، همان خواستن از الله است. استمداد از اهل البیت یعنی استمداد از الله.
به بیان ساده، همه کارهای اهل بیت، باذن الله است نه مستقلا. لذا شما اهل بیت را باب الله بدانید و از آن باب، هرچه می خواهید بخواهید که تقاضا از آنها در حقیقت تقاضا از خداست فقط توجه داشته باشید که اهل بیت، مظهر و آیتند و به هیچ عنوان استقلالی ندارند.
به بیان ساده تر، خداوند این باب را برای ما گشوده است و اذن فرموده تا حاجات خود را از طریق اهل بیت و اخذ وسیله، طلب کنیم.
اما شرک آن است که انسان، نگاه استقلالی به مخلوقات داشته باشد و مخلوقی را در عرض خداوند تصور کند. گمان کند مثلا امام معصوم مستقلا و بدون اذن الله، می تواند کاری انجام دهد. این گمان مشرکانه است. در این عالم، حول و قوه ای نیست الا بالله العلی العظیم. حول و قوه اهل بیت هم بالله است.
پس طلب حاجت و استمداد از مخلوق به شرطی که او را مظهر و آیت خدا بدانیم با توحید منافاتی ندارد و چون اهل البیت مظاهر تام خداوند هستند لذا استمداد از آنها به هیچ عنوان مخالف توحید نیست بلکه عین توحید است.
زیارت جامعه کبیره را با دقت مطالعه کنید و اگر توانستید، شرح حضرت آیت الله جوادی آملی بر آن زیارت را نیز مطالعه فرمایید.
موفق باشید